Onderzoek wijst uit dat het microbioom van een moeder een grotere invloed heeft op de ontwikkeling van autisme dan ons eigen microbioom.
"Het microbioom kan de hersenontwikkeling op veel manieren beïnvloeden", aldus John Lukens, hoofdonderzoeker en promovendus aan de University of Virginia School of Medicine, in een verklaring.
"Het microbioom speelt een cruciale rol bij het kalibreren van de immuunrespons van het nageslacht op infectie, trauma of stress."
Een belangrijk stukje van deze puzzel is mogelijk een molecuul dat door het immuunsysteem wordt geproduceerd, genaamd interleukine-17a (IL-17a). Dit molecuul staat bekend om zijn rol bij ziekten zoals psoriasis, multiple sclerose en reumatoïde artritis, en helpt ook bij het bestrijden van schimmelinfecties. Het lijkt echter ook de hersenontwikkeling vóór de geboorte te beïnvloeden.
Om dit te onderzoeken, gebruikten de onderzoekers muizen met verschillende soorten darmbacteriën. De ene groep had bacteriën die een sterke IL-17a-gemedieerde immuunrespons opwekten, terwijl de andere dat niet had.
Toen onderzoekers IL-17a bij jonge muizen blokkeerden, gedroegen beide groepen zich normaal. Nadat de behandeling was afgelopen en de muizen spontaan groeiden, begon de eerste groep echter symptomen te ontwikkelen die verband hielden met autisme, zoals repetitief gedrag.
De onderzoekers verzamelden vervolgens ontlasting van de eerste groep en brachten deze via een fecale transplantatie over naar de tweede groep, waarbij de darmbacteriën die ontstekingen veroorzaken, werden overgebracht. Zoals verwacht begon ook de tweede groep muizen autisme-achtig gedrag te vertonen.
Hoewel de onderzoekers de studie alleen bij muizen uitvoerden, legt het de basis voor verder onderzoek dat zou kunnen bepalen in hoeverre de darmgezondheid van de moeder bijdraagt aan de ontwikkeling van neurologische ontwikkelingsstoornissen.
"Wat betreft de vertaling van ons onderzoek naar mensen, denk ik dat de volgende belangrijke stap zal zijn om kenmerken van het microbioom bij zwangere vrouwen te identificeren die verband houden met het risico op autisme", aldus Lukens. "Ik denk dat het belangrijkste is om te bepalen welke factoren kunnen worden gebruikt om het microbioom van de moeder zo effectief en veilig mogelijk te beïnvloeden."
Hoewel het blokkeren van IL-17a ook een manier kan bieden om autisme te voorkomen, zei Lukens dat het enkele risico's met zich meebrengt. "Als je aan zwangerschap denkt, assimileert het lichaam in wezen vreemd weefsel – dat wil zeggen de baby," zei hij. "Daarom vereist het behoud van de gezondheid van het embryo een complexe balans in de regulatie van het immuunsysteem, en daarom vermijden mensen doorgaans manipulatie van het immuunsysteem tijdens de zwangerschap."
Hij opperde dat er nog veel meer moleculen bestudeerd zouden kunnen worden, aangezien IL-17a slechts een klein onderdeel is van een veel groter geheel.
Voedselproducten blijken ook besmet te zijn.
Lees verder door hieronder op de knop (VOLGENDE 》) te klikken !
