4. De bruiloft
Het landgoed van Liu in Napa Valley leek wel uit een film te komen: kristallen kroonluchters, marmeren hallen, champagnefonteinen en een strijkkwartet.
Lauren kwam binnen in een marineblauwe zijden jurk die glinsterde onder de lampen. Gesprekken vielen stil.
Gefluister verspreidde zich als een lopend vuurtje.
"Is dat Lauren Reynolds?"
"De aannemer?"
"De ex-vrouw?"
Michael stond rechtop bij het altaar, gekleed in een op maat gemaakt pak, en glimlachte naar Rebecca, alsof niets ter wereld hem kon raken.
De ceremonie begon. Lauren stond stil achterin. Ze kwam niet voor wraak, maar voor afsluiting.
Toen kwam meneer Liu
, Rebecca's vader, naar de microfoon. Zijn uitdrukking was beleefd, maar zijn toon werd scherp. "Voordat we verdergaan, moet ik iets zeggen," begon hij. "Onze familie gelooft in eerlijkheid. En ik kan geen huwelijk vieren dat op leugens is gebouwd."
De gasten verstijfden.
Michaels glimlach verdween.
"Twee dagen geleden," vervolgde meneer Liu, "ontving ik een anonieme melding over meneer Reynolds. Ik hoopte dat het niet waar was. Maar we hebben het onderzocht en elk woord bevestigd."
Er klonk gezucht in de balzaal.
"Deze man," zei hij koel, "verborg zijn recente scheiding. Hij liet een ziek kind in de steek en verliet zijn familie voor persoonlijk gewin."
Rebecca werd bleek.
Michael stamelde: "Meneer, alstublieft..."
Meneer Liu onderbrak hem. "En de vrouw die u hebt achtergelaten, meneer Reynolds... is Lauren Reynolds , CEO van het bedrijf dat zojuist het federale contract van 50 miljard dollar heeft binnengehaald – het bedrijf dat ooit uw naam droeg."
Alle hoofden draaiden zich naar achteren in de zaal.
Naar haar.
Rebecca hield haar hand voor haar mond en was geschokt.
De stem van meneer Liu galmde door de stilte:
"Ik zal een man zoals jij niet in mijn familie verwelkomen. Het partnerschap – ontbonden. De bruiloft – geannuleerd."
De zaal barstte in chaos uit. Camera's flitsten. Gasten fluisterden.
Rebecca rende huilend naar buiten.
Michael stond verstijfd bij het altaar en keek toe hoe alles instortte.
Lauren bewoog niet. Ze voelde geen triomf, alleen vrede.
5. Het keerpunt
Later die avond kwam Rebecca naar haar toe. Haar make-up was verdwenen en haar stem trilde.
"Hij zei dat je labiel was," fluisterde Rebecca. "Dat je hem in de val hebt gelokt. Ik geloofde hem. Het spijt me zo."
Lauren keek haar vriendelijk aan. "Hij vertelde me hetzelfde over elke vrouw die hem uitdaagde. Je bent niet de eerste, maar je kunt wel de laatste zijn."
Meneer Liu voegde zich bij hen, zijn toon nu zachter.
"Mevrouw Reynolds," zei hij respectvol, "u hebt meer verdiend dan onze excuses. U heeft onze bewondering. Als ik iets voor u kan doen..."
Lauren glimlachte flauwtjes. "Dat heb je al gedaan. De waarheid was genoeg."
Ze liep door de marmeren hal terwijl camera's flitsten – haar silhouet kalm, beheerst en krachtig.
Tegen de avond was het beeld overal:
"Ingenieur verlaat bruiloft ex-man na onthulling waarheid."
Weken later bezocht Rebecca Mia in het ziekenhuis.
Geen merkkleding, geen sieraden – alleen een spijkerbroek en een doos met verhalenboeken.
"Mag ik haar voorlezen?" vroeg ze.
Lauren aarzelde en knikte toen.
Vanaf die dag kwam Rebecca elke week langs om voor te lezen, te helpen met fondsenwerving en later sloot ze zich aan bij Laurens nieuwe missie: geld inzamelen voor kinderen met hartaandoeningen.
Lees verder door hieronder op de knop (VOLGENDE 》) te klikken !
