6. De erfenis
Maanden verstreken. Mia's operaties waren een succes. Haar gelach vulde hun nieuwe thuis.
Lauren en meneer Liu gingen een ethisch partnerschap aan : Reynolds Engineering leidde het ontwerp, Liu Industries verzorgde de productie. Hun samenwerking vormde de basis voor een landelijk wederopbouwprogramma.
Ondertussen probeerde Michael haar te bereiken – telefoontjes, berichtjes, excuses.
Ze reageerde nooit.
Tot er op een dag een simpele tekst verscheen:
"Ontmoet me in Riverside Park. Ik wil alleen even gedag zeggen."
Ze ging. Naar hetzelfde park waar hij twaalf jaar geleden haar ten huwelijk had gevraagd.
Michael zat op een bankje, dunner, ouder, gebroken.
"Ik ben alles kwijt," zei hij zachtjes. "Mijn baan, mijn reputatie, Rebecca... iedereen is weg. Ik heb het verdiend. Maar – alsjeblieft – zeg me dat het goed gaat met Mia."
"Ze herstelt," zei Lauren zachtjes. "Ze is gelukkig."
Tranen stroomden over zijn gezicht. "Mag ik haar zien?"
"Je hebt dat recht opgegeven," zei ze zachtjes. "Ze is aan het genezen. Ik zal geen oude wonden openrijten voor je schuldgevoel."
Hij knikte verslagen. "Het spijt me, Lauren."
"Ik weet het," zei ze. "En ik vergeef je. Niet voor jou, maar voor mij."
Ze draaide zich om en liep weg, hem achterlatend in stilte.
Zes maanden later luidde Mia de openingsbel van de New York Stock Exchange toen Reynolds Engineering naar de beurs ging.
Lauren stond naast haar, stralend in een wit pak. Camera's flitsten, krantenkoppen schreeuwden, maar ze keek alleen naar haar dochter en glimlachte.
Want echt succes was niet het contract.
Het was de moed om alles weer op te bouwen als alles uit elkaar viel.
En toen Michael vertrok,
stortte ze niet in.
Ze bouwde een imperium op.
Lees verder door hieronder op de knop (VOLGENDE 》) te klikken !
