Deze ochtend begon zoals elke andere. Ik ging naar de badkamer om mijn gezicht te wassen, half wakker en denkend aan het ontbijt. Maar zodra ik de wc-bril optilde, kreeg ik geen adem meer. Er lag iets donkers op de bodem van de pot.
Eerst dacht ik dat er misschien iets in was gevallen β een borstel, een flessendop, wie weet. Maar toenβ¦ bewoog het.π¨
Ik verstijfde. Een paar seconden staarde ik alleen maar, terwijl ik probeerde te begrijpen wat ik zag. De beweging was traag, bijna sierlijk, alsof er iets zachtjes van onder het water vandaan duwde. En toen drong het tot me door: waar ik naar keek was helemaal geen object.
Lees verder door hieronder op de knop (VOLGENDE γ) te klikken !
