En voor het eerst geloofde ik hem.
Toen stuurde Ethan mij op een middag een berichtje online:
Jij hebt gewonnen. Ik heb alles verloren. Ik hoop dat je gelukkig bent.
Ik staarde naar de woorden en antwoordde toen:
Ik heb niet gewonnen, Ethan. Ik ben gewoon gestopt met verliezen.
En ik blokkeerde hem.
Die avond maakte Daniel het avondeten klaar. We aten op het balkon, terwijl de stadslichten beneden glinsterden. "Je ziet er vredig uit," zei hij.
"Dat ben ik," antwoordde ik. "Eindelijk."
Hij glimlachte. "Laten we het dan maar zo houden."
Terwijl de stad onder ons zoemde, besefte ik dat wraak nooit de overwinning was. De echte triomf was de vrijheid die mezelf terugkreeg.
Soms komt afsluiting niet door excuses of een tweede kans. Het komt wanneer je geen van beide meer nodig hebt.
Ik hief mijn glas naar de horizon. "Op de vrede," mompelde ik.
Daniël hief ook de zijne. "Op naar een nieuw begin."
En voor het eerst voelde het niet als een einde.
Het voelde alsof mijn leven opnieuw begon.
Lees verder door hieronder op de knop (VOLGENDE 》) te klikken !
