Die nacht sliepen ze in aparte kamers.
In de dagen die volgden, trof Matilda de bibliotheek aan – muren vol boeken. Toen Arthur haar aantrof terwijl ze aan het lezen was, zei hij simpelweg: "Alles in dit huis is van jou. Niets is verboden."
Het was de eerste keer in haar leven dat iemand haar toestemming gaf om te bestaan.
Weken verstreken. Ze leerde hoe de boerderij werkte, hoe de boekhouding werd bijgehouden, hoe beslissingen werden genomen. Ze nam alles in zich op met een geest die daarvoor nooit de kans had gekregen om te groeien.
Op een avond op de veranda vroeg Arthur zachtjes:
“Matilda… ben je hier ongelukkig?”
Ze antwoordde langzaam en eerlijk:
"Nee. Voor het eerst... kan ik ademen."
Kort daarna werd Arthur ernstig ziek. Matilda bleef aan zijn zijde en zorgde de klok rond voor hem. Toen hij eindelijk wakker werd en haar naast zijn bed zag slapen, fluisterde hij:
"Je bleef."
“Ik ben je vrouw,” antwoordde ze eenvoudig.
Lees verder door hieronder op de knop (VOLGENDE 》) te klikken !
