De cadetten op de trainingsbasis zouden nooit weten hoe hun verhaal was afgelopen – of beter gezegd, hoe het helemaal opnieuw was begonnen. Ze zouden hun carrière voortzetten, sommigen zouden opklimmen tot leidinggevende posities, anderen zouden hun eigen weg vinden in de complexe wereld van de militaire dienst. Maar ieder van hen zou een stukje van haar les met zich meedragen, of ze zich dat nu realiseerden of niet. Op momenten dat ze in de verleiding kwamen iemand af te wijzen op basis van uiterlijk of achtergrond, zouden ze zich misschien de stille vrouw met het gescheurde shirt en de zwarte addertatoeage herinneren.
Maar ergens in de geheime dossiers van de Defense Intelligence Agency (DBI) begon een nieuwe operatie vorm te krijgen, een operatie die iemand zou vereisen met het geduld om spot te verdragen, de kracht om onder druk te zwijgen, en de dodelijke vaardigheden die gepaard gaan met het dragen van het merkteken van de zwarte adder. De missies zouden anders zijn, de inzet hoger, de vijanden geraffineerder dan de pestkoppen die ze op de trainingsbasis was tegengekomen. Maar de fundamentele uitdaging zou hetzelfde blijven: hoe ze de aannames van anderen over zwakte en onbeduidendheid als wapens tegen hen kon gebruiken.
De ironie ontging haar niet dat juist de eigenschappen die haar tot doelwit van intimidatie hadden gemaakt – haar kleine gestalte, haar rustige gedrag, haar onopvallende uiterlijk – haar van onschatbare waarde maakten als agent. In een wereld waar iedereen verwachtte dat gevaar intimiderend overkwam, kon iemand die eruitzag alsof ze achter een servicebalie of in een onderhoudsuniform thuishoorde, zich door ruimtes bewegen die voor meer voor de hand liggende bedreigingen onmogelijk zouden zijn om binnen te dringen.
Terwijl ze de laatste restjes van haar gespecialiseerde uitrusting inpakte, dacht Olivia na over het vreemde traject dat haar had afgelegd van de rijke en bevoorrechte dochter tot de leerling van een legendarische geest, en uiteindelijk tot een vrouw die kon kiezen wanneer ze onzichtbaar was en wanneer ze het staal onder de oppervlakte onthulde. Elke identiteit had haar iets essentieels geleerd, maar het was de combinatie van al deze identiteiten die haar uniek geschikt maakte voor de uitdagingen die voor haar lagen.
De wereld buiten hun toevluchtsoord was gevaarlijk op manieren die burgers nooit volledig konden bevatten. De wereld werd bevolkt door mensen die geweld als taal gebruikten, die het menselijk leven als handelswaar beschouwden en die geloofden dat macht voortkwam uit het vermogen om angst in te boezemen. Tegen zulke vijanden waren de conventionele oorlogsvoeringsmiddelen vaak ontoereikend. Wat nodig was, was iets subtielers, iets onverwachters – iemand die onopgemerkt en onherkend hun midden kon betreden tot het veel te laat was om zich te verdedigen.
Soms worden de gevaarlijkste gevechten uitgevochten door mensen van wie niemand verwacht dat ze ze zouden voeren, en soms blijkt de vrouw die iedereen onderschatte precies de persoon te zijn die de wereld het meest nodig heeft. Maar zulke vrouwen blijven verborgen tot het cruciale moment waarop het voortbestaan van de wereld afhangt van hun stille, dodelijke gratie.
Lees verder door hieronder op de knop (VOLGENDE 》) te klikken !
